Vandaag was de opening van het schooljaar van Vrijeschool Parkstad. De klassen 12 t/m 8 stonden in een haag om de nieuwe leerlingen van klas 7 te verwelkomen. De leerlingen van klas 8 gaven de nieuwe leerlingen een bloem als teken van welkom.
Daarna presenteerden de mentoren de beelden per klas:
Klas 7A: Tessie refereerde aan de brug die ze tijdens haar vakantie met haar gezin in Winterberg heeft belopen. Ze was in eerste instantie angstig om het te doen met name vanwege het onbekende. Haar zoontje attendeerde haar op het feit dat ze in de weg stond omdat ze weifelde. Het stimuleerde haar om haar vrees te overwinnen en dat voelde goed. Ze wenst dat ook voor de klas en wees naar de brug als symbool naar de nieuwe overstap. Wees niet bang voor de brug: je kunt het.
Klas 7B: Jantine sleepte een grote doos met houten blokjes met de knipoog dat dit de laatste doos was die ze zou sjouwen na alle werk om haar lokalen in orde te maken. Jantine refereerde naar haar vakantie met haar gezin en naar de natuur met de steentjes. De houten blokjes vormen de symbolische steentjes van het bouwwerk dat de klas als geheel is. Aan de hand van stapelen beeldde ze het uit. Een solide constructie waarbij elk steentje van belang is en ertoe doet.
Klas 7C: Peter haalde spullen uit zijn broekzak en gaf aan dat hij het allerbelangrijkste niet bij zich had, namelijk een kompas. Hij toonde de vergelijking: kijk, wat is een mens zonder kompas. Zonder de windrichtingen noord, oost, zuid, west om je de weg naar de oplossing te wijzen. De klas is je kompas, de bewijzering in deze nieuwe situatie. Hij las ook een gedichtje voor uit het boek “Niet alleen”. Het gedicht heette Doorlopen en ging erover dat waar je ook vandaan komt of waar de reis ook naar toe gaat: Loop gewoon door. Een boodschap van Peter voor zijn leerlingen.
Klas 8A: Marcel heeft in de vakantie opgeruimd. Hij kwam tijdens het opruimen een steen tegen die hij ooit in de kelder had gelegd. Marcel legde uit dat mensen wel eens beschreven stenen in de natuur leggen waarvan de tekstjes anderen kunnen inspireren. Zijn steen was een flinke Maas kei waarop geschreven stond: “Durf er te zijn”. Woorden die een mooie betekenis hebben en waarvan hij hoopt dat het de klas ook zal inspireren.
Klas 8B: Cas gaf een terugblik naar het beeld van de vogels dat ze vorig jaar als beeld had. Voor dit jaar heeft ze de vis als beeld. Cas had zelf een papieren vis gemaakt waarop ze haar eigen doelen voor het komend schooljaar had geschreven. Ze nam de vissen als metafoor voor het als individu zelfstandig bewegen maar tevens elkaar nodig hebben in het grotere geheel als groep. Vissen komen goed tot hun recht in een groep; dat wenst ze de klas dit jaar ook toe.
Klas 9A: Jeroen had als beeld een dik landkaartenboek bij zich met meer dan 350 landkaarten. Het boek had de titel “Het boek van oneindige mogelijkheden” met als toevoeging succes gegarandeerd. Hij wees zijn mentorleerlingen erop dat je nooit stuurloos hoeft te zijn als je de juiste route neemt. En als je verdwaalt in je route, neem je de volgende. Hij vermeldde ook dat hij het boek in de klas legt zodat de leerlingen er af en toe op terug kunnen vallen en in het hoofd houden dat de goede koers varen binnen handbereik ligt.
Klas 9B: Loy deed het licht uit en nam zijn leerlingen mee naar 1947. Naar de mijnen om precies te zijn waar de 14-jarige Jantje in de mijnen moest gaan werken omdat dat in die tijd nu eenmaal heel gebruikelijk was. Jantje had een zwaar arbeidsleven dat 40 jaar lang duurde. Loy maakte een mijnwerkerslamp aan om te illustreren hoe het zo heel diep in de schachten eraan toe ging. Jantje kreeg stoflongen wat wel vaker voorkwam bij mijnwerkers. Hij had op 14-jarige leeftijd geen keuzes. De leerlingen wel; zij gaan dit jaar het determinatietraject in met volop keuzes. Het wordt een belangrijk jaar.
Klas 9C: Silvie had voor de leerlingen de uil als symbool. Ze is op vakantie geweest in Griekenland en daar is de uil het symbool op de euromunt. Omdat ze er geen munt kon vinden, heeft ze zelf de achterkant van de Griekse euromunt identiek op een groot rond karton getekend. Ze verwees naar de krachten van de uil, zoals de slimheid. De uil is een nachtdier en kan dingen zien die anderen niet zien. Ze toonde aan hoe speciaal de uil is, net als de leerlingen uit haar mentorklas. Ze hoopt dit jaar veel mooie uiltjes te zien in de klas.
in de bovenbouw presenteerden de coaches de beelden.
klas 10: een bergwandeling waar de stokken symbool stonden voor de coach als hulpmiddel
klas 11: Een spiegel als symbool voor idealisme (een perfect gezicht) en realisme (we zijn goed zoals we zijn)
klas 12: Je blik verruimen. Rondzien in de wereld met ogen die niet alleen vooruit maar ook om je heen kunnen kijken.
Bekijk hier nog veel meer foto’s.
